Kryzys izraelsko-libański w 2006 roku



   Porwanie w dniu 12 lipca 2006 r. dwóch izraelskich żołnierzy oraz ostrzał Izraela pociskami Katiusza zapoczątkowały kryzys między Izraelem a arabską szyicką organizacją Hezbollah, mającą swoje bazy w południowym Libanie. 

   Izrael przez blisko miesiąc dokonywał intensywnych ataków lotniczych na Bejrut, siedziby Hezbollahu, prowadził ostrzały artyleryjskie oraz zablokował wybrzeże morskie Libanu. Siły lądowe Izraela wkroczyły na południowe terytorium Libanu w celu zniszczenia wyrzutni rakiet i baz Hezbollahu. Bojownicy Hezbollahu regularnie ostrzeliwali rakietami północne regiony Izraela (m.in. Hajfę, Nazaret, Afulę, Nahariję). Z Libanu przez terytorium Syrii ewakuowano około 200 polskich obywateli.

   W wyniku trwającej miesiąc wojny zginęło około 1100 Libańczyków (ucierpiała przede wszystkim ludność cywilna), ponad 100 izraelskich żołnierzy i około 40 cywilów w Izraelu. 

   W dniu 14 sierpnia 2006 r. o godzinie 7 rano czasu polskiego weszło w życie porozumienie o rozejmie między Izraelem a libańskim Hezbollahem. Niemal natychmiast na południe Libanu wyruszyły tysiące uchodźców, chcących powrócić do domów.


Źródło: MesserWoland

Zobacz w Wikipedii: opis kryzysu