Podstawową zasadą unieruchamiania kończyn jest unieruchomienie co najmniej dwóch sąsiednich stawów.
Do unieruchamiania kończyny górnej można wykorzystać temblak z chusty trójkątnej lub odzież poszkodowanego (np. marynarkę, płaszcz, sweter). Inną metodą jest przymocowanie ręki do tułowia poszkodowanego.
Unieruchomienie kończyny górnej – chusta trójkątna i agrafka
Unieruchomienie kończyny górnej – chusta trójkątna
Unieruchomienie kończyny górnej – odzież własna i agrafka
Jeśli dojdzie do złamania kończyny dolnej, konieczne jest unieruchomienie obłożeniowe. Złamania kości udowej, goleni, podudzia i kostek unieruchamia się na miejscu wypadku - uszkodzoną kończynę należy obłożyć odpowiednimi przedmiotami i przymocować ją do nich.
Unieruchomienie kończyny dolnej (w przypadku złamania prawej nogi) - dołączenie zdrowej lewej nogi do prawej