Do określania kierunków stron świata przeznaczona jest busola (kompas), czyli pudełko z igłą magnetyczną i podziałką, wyposażone w urządzenie do celowania (może to być np. ruchomy pierścień z muszką i szczerbinką lub po prostu prosty brzeg pudełka busoli). Zasadniczą część każdej busoli stanowi igła magnetyczna osadzona na ostro zakończonym trzpieniu. Gdy jest odblokowana (swobodna), ustawia się w południku magnetycznym, czyli jeden koniec igły wskazuje północ, a drugi południe.
   Busole są najrozmaitszych konstrukcji, dokładności i przeznaczenia. Widoczna na zdjęciach busola składa się z pudełka ebonitowego, wewnątrz którego znajduje się zawieszona na ostrzu stalowym igła magnetyczna z zaciskiem. W środku pudełka znajduje się ruchomy pierścień z podziałką (limbus) przeznaczony do pomiarów kątów. Urządzenie celownicze jest nieruchome i umocowane na stałe do pudełka. Zacisk igły magnetycznej działa automatycznie przy zamykaniu i otwieraniu przykrywki busoli. Jeden bok pudełka posiada naniesioną podziałkę milimetrową.

   Sprawdzenie busoli
   Przygotowując busolę do pracy, powinno się sprawdzić czułość igły magnetycznej. W tym celu należy zwolnić zacisk igły magnetycznej i ustawić busolę w położeniu poziomym. Po ustawieniu się igły w jednym położeniu trzeba kilkakrotnie wyprowadzić ją z tego położenia za pomocą zbliżania do niej metalowego przedmiotu. Jeżeli za każdym razem igła powraca w to samo miejsce, oznacza to, że czułość jej jest odpowiednia.