Broń, która do wyrzucenia pocisku z przewodu lufy wykorzystuje energię gazów prochowych, nazywa się bronią palną. Broń palna wyrzuca pociski na różne odległości - od kilkuset metrów do kilkudziesięciu kilometrów - do czego potrzebna jest duża siła zawarta w ładunku prochowym. Podczas spalania ładunku prochowego wytwarzana jest duża ilość gazów, które, rozszerzając się, wypychają pocisk. Podstawowymi elementami współczesnej broni palnej koniecznymi do oddania strzału są:

lufa,

pocisk,

ładunek prochowy.

   W skład broni palnej oprócz lufy wchodzą: zamek zamykający przewód lufy w czasie strzału, mechanizm spustowo-uderzeniowy i odpalający, przyrządy do celowania oraz specjalne urządzenie w kształcie kolby, podstawa, mechanizm zabezpieczający.

Przykłady broni palnej:

9 mm pistolet samopowtarzalny wz. 1983 (P-83) "Wanad"

7,62 mm karabinek AK

9 mm pistolet maszynowy wz. 1984P (Pm-84P) "Glauberyt"

Zdjęcie: © Filip Szeszuła