Pancernik Potiomkin Siergieja Eisensteina to, obok Obywatela Kane'a Orsona Wellesa, najpewniejszy kandydat do miana "filmu wszechczasów". To wirtuozowskie dzieło opowiadające o buncie marynarzy na tytułowym pancerniku reprezentuje najwyższe osiągnięcia filmu radzieckiego, któremu już wkrótce założono socrealistyczny "kaganiec". Eisenstein był przede wszystkim wielkim mistrzem montażu, odkrywcą jego możliwości ekspresyjnych, a także twórcą filmowej metafory - poprzez odpowiednie zestawianie ujęć skłaniał widza do dostrzegania nowych sensów przenośnych przekraczających to, co bezpośrednio widoczne.
  Słynna scena na schodach odeskich, prezentująca niemal podręcznikowo osiągnięcia Eisensteina, stała się jedną z najsłynniejszych w całej historii filmu. Inni twórcy traktowali ją jako "lekcję" dramatycznego montażu, czasem nawet wprost ją cytując, jak Brian de Palma w Nietykalnych.