Cobra Verde to rozbójnik, handlarz niewolników i romantyczny marzyciel z posępną determinacją brnący w głąb zbrodni. Jest to więc bohater dość typowy dla filmów Herzoga, grany jak zwykle przez znakomitego Klausa Kinsky'ego - przypomina swymi rysami psychicznymi główne postaci z Aguirre, gniewu Bożego, Krzyku kamienia czy Nosferatu. Niemniej Cobra Verde nie jest tylko filmem o niezwykłym człowieku, nie jest także tylko filmem o zbrodni, za którą nie ma odkupienia - bo kończąca film klęska głównego bohatera jest nieodwołalna. Jest w dużym stopniu filmem o kulturowej obcości, o niemożności zrozumienia świata strasznego i fascynującego zarazem, w tym wypadku świata kultur Czarnej Afryki.
  Wspaniałe filmowe obrazy obrzędów i tańców plemiennych wypełniają dużą część dzieła i urzekają widza, ale zarazem stają przed nim, jak i przed bohaterami filmu, jako zamknięte i nie poddające się zrozumieniu. Wrażenie to pogłębia jeszcze wystudiowany na niemieckim ekspresjonizmie warsztat twórczy Herzoga, nadający łatwe do identyfikacji piętno jego filmom.