Okazuje się, że nie wystarczy znajomość języków obcych, trzeba również poznać całą niewerbalną sferę zachowań. Nie należy więc gorszyć się, że Amerykanin trzyma ręce w kieszeni, czy kładzie nogi na stole (na ogół po godzinach pracy, a jeśli już, to tylko wtedy, gdy jest sam w pokoju). Gdy delegat z dalekiej Japonii na oficjalnym bądź prywatnym przyjęciu siorbie i mlaska – wyraża w ten sposób swój zachwyt i uznanie dla podanego jedzenia.
   Cudzoziemcy również nas oceniają po gestach i ruchach, które wykonujemy. Na przykład Amerykanie zwracają uwagę na to, że Polacy zasłaniają usta rękoma (albo nawet chowają twarz w rękach) wtedy, gdy się śmieją – dla Amerykanów jest to gest świadczący o nieszczerości. A spuszczanie wzroku, niepatrzenie w oczy – to dla nich dowód, że Polak chce coś ukryć... Nie podoba im się też krzyżowanie rąk i nóg podczas siedzenia lub stania – świadczy to, według Amerykanów, o kombinowaniu.

   Trudna jest mowa ciała – chyba jednak szybciej można nauczyć się obcych słówek i zwrotów niż gestów i ruchów!